Maar hoe doe je dat dan, ‘zijn met de pijn’? Is zo leuk gezegd om op de bank te gaan zitten voelen wat je voelt. “Maar hoe doe je dat dan concreet?” In dit artikel vind je 3 stapjes – of fases – van het concreet doorvoelen van wat je nou eigenlijk voelt, zodat je het kunt verzachten en uiteindelijk loslaten.
Door: Jenneke van Genechten
Dit vroeg iemand me laatst nadat ik mijn mantra postte: ‘Zijn met de pijn is het medicijn’. Geldt wat mij betreft voor alle innerlijke reizen (met of zonder truffels), struggles, huilbuien, gedoe in je relatie en ik wijd er een flinke les aan in mijn opleiding voor ceremonieleiders. Want als je ermee kunt zijn – dus het kunt accepteren – gaat de zwaarte ervan af en voelt het lichter. Je loopt er dan niet voor weg, waardoor het ook niet blijft sluimeren, maar gaat naar de kern. Ik begeleid mensen in ceremonies dus altijd waar mogelijk terug naar voelen waar het ongemak zit.
Wat betreft het zijn met de pijn is dat volgens mij echt een kwestie van oefenen en van sterker zijn dan je ego-gedachten. Daarmee bedoel ik: hoe vaker het lukt, hoe vaker je voelt dat het ook echt werkt/dat je het kunt en het makkelijker wordt de keer erna. En ego zoekt ALTIJD vluchtroutes. Mijne ook, om gek van te worden. Niemand vindt ongemak fijn, dus eruit gaan is veel makkelijker dan erbij blijven. Of het nou gaat om fysieke of emotionele pijn.
In mijn beleving heb je eerst ruimte nodig om het te kunnen doorvoelen. Dat lukt niet als je druk bent en veel ‘moet’ van jezelf. Dus echt een uur of dagdeel ruimte om ermee te zijn. En dan nog is het makkelijker om die tijd op te vullen met andere zaken. Wat ik doe in 3 fases:
English 
Dutch