Iets dwaalt rond in je hoofd. Een (ex-)geliefde, ruzie met je collega, het overlijden van een naaste,… en hoe hard je ook probeert; telkens komt er weer een gedachte of een gevoel voorbij waardoor je weet: ik heb het nog altijd niet helemaal losgelaten. Dat kan iets kleins zijn of iets groots, maakt niet uit. Gelukkig bestaan er actieve manieren om je systeem te helpen dingen los te laten.
Een stukje psychologie. De manier waarop we ons gedragen (bv. Afsluiten van de wereld om ons heen), komt voort uit hoe we ons voelen (bv. Verdrietig of eenzaam), wat weer wordt getriggerd door een gedachte (bv. Ik ben niet leuk genoeg om van te houden). Onze gedachtes zijn dus de bron van hoe we in het leven staan. Meestal zijn het negatieve gedachtes die ons blokkeren om iets positiefs te voelen en te doen. Die zorgen er ook voor dat we iets moeilijk kunnen loslaten, waarbij het vaak voelt alsof we helemaal geen controle hebben over de gedachtes die langskomen. Gelukkig hebben we die controle wél! Je moet alleen even weten hoe.
“Ik ben niet gek”, Zei het stemmetje
Op het moment dat je iets wil loslaten zijn er dus twee ‘stemmetjes’ actief: het stemmetje dat wil vasthouden (onbewust) en het stemmetje dat wil loslaten (bewust). Vechten tegen dat onbewuste deel is als water naar de zee dragen. Hoe dieper je het wegstopt, hoe harder het gaat schreeuwen van binnenuit. Zie het als een klein kind dat schreeuwt om aandacht. Als het lang genoeg wordt genegeerd, zal het stil worden. Maar het zal niet gelukkig zijn, want het voelt zich niet gezien/gehoord. Ga je bij dat kind zitten en vraag je wat er scheelt, dan kan het z’n behoeftes aangeven en zal het rustig worden.
Ga dus even rustig zitten en vraag aan het stemmetje dat wil vasthouden:
1. Wat het precies wil vasthouden;
2. Waarom het dat wil vasthouden;
3. Wat het nodig heeft om los te laten.
Daarna ga je bij jezelf na hoe je jezelf de behoefte uit punt 3 op een andere manier kunt geven. Punt 2 is echter vaak een lastige. Veelal is het antwoord ‘veiligheid’. Ons ego houdt graag zaken vast omdat het dat zo is gewend, of dat nou positief of negatief is. Het onbewuste deel zal dus allerlei smoesjes bedenken om maar vast te blijven houden (bv. Ik begin maandag met lijnen want ik heb nog van alles in huis.) Het is verslaafd aan negatieve en beperkende gedachten, die telkens opnieuw negatieve emoties oproepen. Dit is de reden dat je vaak tegen dezelfde dingen aanloopt, totdat je een manier hebt gevonden dit onbewuste deel de baas te zijn. Met kleine stapjes uit je comfort zone gaan is daarbij een manier. Loslaten is dus niets anders dan jouw negatieve gedachten actief vaarwelzeggen.
Vang jij mij of vang ik jou?
De belangrijkste stap daarin is opmerken dát het gebeurt. Telkens als er een negatieve of pijnlijke gedachte voorbijkomt, sta er dan heel even bij stil en observeer het alsof je er van buitenaf naar kijkt. Doorloop vervolgens stap 1 t/m 3 zoals hierboven vermeld, maar zorg dat je je gedachten ook weer niet gaat óveranalyseren. De hele dag gedachtes vangen, maakt je niet productiever.
Ik hou van spelletjes.
Zodra je weet wat het vasthoudende stemmetje nodig heeft, kun je verschillende dingen proberen om aan deze behoefte te voldoen. Schrijf alles op dat je je kunt bedenken, probeer het één voor één uit en weet dat niet alles zal helpen. Zie het als een speurtocht waarvan je nog niet weet wat de uitkomst is.
Heb je nu even de tijd niet om rustig naar je gedachtes te luisteren, maar voel je wel negatieve emoties? Lees hier dan hoe je in een paar minuten een quick fix kunt toepassen om je wat beter te voelen. Je kunt uiteraard ook even bellen en een sessie inplannen zodat wij je helpen met omdenken.