Meteen naar de inhoud

Zijn met je pijn in 3 concrete stappen

Maar hoe doe je dat dan, ‘zijn met de pijn’? Is zo leuk gezegd om op de bank te gaan zitten voelen wat je voelt. “Maar hoe doe je dat dan concreet?” In dit artikel vind je 3 stapjes – of fases – van het concreet doorvoelen van wat je nou eigenlijk voelt, zodat je het kunt verzachten en uiteindelijk loslaten.

Door: Jenneke van Genechten

Dit vroeg iemand me laatst nadat ik mijn mantra postte: ‘Zijn met de pijn is het medicijn’. Geldt wat mij betreft voor alle innerlijke reizen (met of zonder truffels), struggles, huilbuien, gedoe in je relatie en ik wijd er een flinke les aan in mijn opleiding voor ceremonieleiders. Want als je ermee kunt zijn – dus het kunt accepteren – gaat de zwaarte ervan af en voelt het lichter. Je loopt er dan niet voor weg, waardoor het ook niet blijft sluimeren, maar gaat naar de kern. Ik begeleid mensen in ceremonies dus altijd waar mogelijk terug naar voelen waar het ongemak zit.

Wat betreft het zijn met de pijn is dat volgens mij echt een kwestie van oefenen en van sterker zijn dan je ego-gedachten. Daarmee bedoel ik: hoe vaker het lukt, hoe vaker je voelt dat het ook echt werkt/dat je het kunt en het makkelijker wordt de keer erna. En ego zoekt ALTIJD vluchtroutes. Mijne ook, om gek van te worden. Niemand vindt ongemak fijn, dus eruit gaan is veel makkelijker dan erbij blijven. Of het nou gaat om fysieke of emotionele pijn.

In mijn beleving heb je eerst ruimte nodig om het te kunnen doorvoelen. Dat lukt niet als je druk bent en veel ‘moet’ van jezelf. Dus echt een uur of dagdeel ruimte om ermee te zijn. En dan nog is het makkelijker om die tijd op te vullen met andere zaken. Wat ik doe in 3 fases:

Fase 1.
Ik wandel of ik douche en dan mompel ik hardop alsof ik tegen een denkbeeldige vriendin praat. Ik vertel waar ik mee worstel. Soms heb ik dan nog geen idee wat er precies aan de hand is, maar iets voelt off. Meestal komt er eerst een release in de vorm van huilen of irritatie of shaken van mijn lijf.
Fase 2.
Dan voel ik waar het zit in mijn lichaam en leg ik daar een hand, alsof ik het kleine meisje in mij zachtjes vasthoud. En dan vertel ik dus wat ik allemaal voel, fysiek en emotioneel. Soms kan dat een tijdje duren, andere keren gaat dat heel snel.
Fase 3.
Vanuit het uitspreken van wat ik voel, ga ik mezelf vragen stellen. Sinds wanneer heb ik dat? Heb ik dit eerder gevoeld in mijn leven? Wat is het precies, wat is de kern van het probleem/de pijn? Is het een overtuiging? Is het iets dat ik heb toegelaten van een ander? Ik probeer altijd zelf verantwoordelijkheid te nemen, ook al is mijn eerste respons misschien om de ander de schuld te geven. Vaak wordt het dan al zachter. Waarom is dit gebeurd, wat wil het mij leren? Hoe kan ik er een volgende keer anders mee omgaan?

Die gesprekken met mezelf geven bijna altijd antwoorden en daarmee verzachting. Ik hoop voor jou ook. Deel ook vooral hieronder wat voor jou helpt om te zijn met je pijn.
4 1 stem
Artikelbeoordeling
Abonneer
Laat het weten als er
guest
0 Reacties
Oudste
Nieuwste Meest gestemd
Inline feedbacks
Bekijk alle reacties

Misschien ook interessant:

De rapé-ceremonie: kruiden in je neus en zen

Een bekend sjamanistisch gebruik is het toegediend krijgen van bepaalde kruiden, bladeren, tabak en as, beter bekend als rapé (spreek uit: ‘ha-pé’). Dit is geen drug! Dit poedermengsel helpt bij meditaties en medicijnplantceremonies en heeft een positief effect op lichaam en geest.

Lees verder

 

0
Laat hier een reactie achter!x
en_GBEnglish