“Ik kijk in de spiegel. Ik zie een meisje van 21 jaar, terwijl er een volwassen vrouw had moeten staan. Bleke huid. Botten steken uit. Tranen in mijn ogen. Rug gebogen. Dof haar. Lichaam gevuld met onrust en een hart bomvol vechtlust. De pijn is ondraaglijk. De sterkte vrouw die ik had moeten zien is onvindbaar. Het meisje dat ik zie, heet Christel en lijdt aan de eetstoornis Anorexia Nervosa.”
Door: Christel van den Berg
Voedsel op zich is ingewikkeld. Het is wetenschap, chemie, vitaminen, nutriënten en giffen. Voedsel is textuur, smaak en geur. Eten daarentegen, is makkelijk. Eten is liefde, gezelschap, vriendschap en de daad van het voeden. Eten is het aanwezig, dankbaar en zorgzaam zijn. Als mensen hebben we de neiging dingen gecompliceerd te maken. We hebben het meest complexe en intelligente brein gekregen en dat is gek wanneer je denkt aan wat we onszelf aandoen.
Waar ben ik bang voor?
Ik heb eten te gecompliceerd gemaakt omdat ik liefde te gecompliceerd heb gemaakt. Het houden van mezelf, van anderen en het leven. Ik heb een eeuwige angst om aan te komen en het is uitputtend. Ik weet dat het niet realistisch is maar toch neemt het mijn hele leven in beslag. Iedere dag leef ik vanuit angst. Maar waar ben ik bang voor? Waar ben ik nou écht bang voor?
Anorexia gaat niet om de angst om aan te komen en het gaat niet over eten. Het gaat over het maskeren van een gevoel door middel van het controleren van je voeding. Leven met Anorexia is leven in angst: de angst om niet goed genoeg te zijn.
ComfortZone
Anorexia geeft me bescherming. Ze beschermt me tegen de angst om mezelf te accepteren zoals ik ben zonder te streven naar iets buiten mezelf. Ze beschermt me tegen de angst voor afwijzing wanneer ik mijn unieke zelf ben. Het verhult mijn onzekerheid om mijn volledige potentie te benutten, om mateloos krachtig en gewoon genoeg te zijn.
Het uithongeren en saboteren van mezelf is toegeven aan de innerlijke criticus die me vertelt dat ik het niet waard ben om liefde te geven en te ontvangen. Dat mijn waarde ligt in mijn gewicht. Maar dit is een totale leugen. Hoe kan je iets vertrouwen dat probeert je te doden?
Herstellen of terugvallen
De afgelopen 5 jaar was een gevecht met Anorexia en de strijd is nog niet gestreden. Op ieder moeilijk moment zijn er twee opties: herstel of terugval. Liefde of angst. Het is simpel: kies altijd liefde. Angst is de demoon die je tegenhoudt. Het is je innerlijke criticus die probeert je te beschermen tegen je onzekerheid. Maar je moet er doorheen, het is de enige weg.
Baan geen pad om je angsten heen, de enige weg is er dwars doorheen. Als je dit leest en lijdt aan een eetstoornis: het is oké. Alles is oké. Ik ben bij je. Alles komt goed. Echter wil ik je aanmoedigen professionele hulp te zoeken. Jezelf te omringen met mensen die het beste met je voor hebben en onvoorwaardelijk van je houden. Ik weet hoe intens moeilijk het is om de stap naar hulp te zetten maar het is nodig. Je doet ertoe. Je bent het waard. Het leven is het waard.
Liefs,
Christel
joyhealthwellnessblog.com
English 
Dutch