De alom bekende liefdesdans van de bindingsangst en de verlatingsangst. Als je ‘m eenmaal hebt herkend bij jezelf, ben je al op de helft. Good for you!Maar welke reacties geef je vanuit je bindingsangst en welke niet? Wanneer is het tijd om te gaan en wanneer vechten we nog even met onze eigen angsten? Hieronder een klein beginnetje, speciaal voor de peeps met bindingsangst die in een relatie zitten.
Stap 1.
Erken dat je een liefdesangst hebt door je patronen in het aantrekken van relaties eens flink onder de loep te nemen. Wat je uitstraalt, trek je aan.
“Na jaren van aanmodderen met mannen die emotioneel of fysiek niet beschikbaar waren (lees: in een relatie, ver weg wonend, veel issues), raakte mijn vertrouwen in mannen steeds lager. Ze waren niet te vertrouwen en ze deden het maar om één ding. Wat ik niet doorhad, was dat ik die onbeschikbare mannen aantrok om zélf niet te hoeven binden. Het boek Liefdesangst hielp daar wel bij, maar ook de vele sharing cirkels gaven me inzichten. Zodra ik erkende dat ik degene was met de angsten, trok ik vrijwel direct ook andere types aan. Heel bijzonder.”
Stap 2.
Spreek je angsten uit naar je (potentiële) partner en geef aan waar je behoeftes liggen.
“Zo uit mijn angst zich vaak in afstand creeëren/wegduwen en dan heb ik behoefte aan zachtheid. Ik was er een kei in geworden mannen aan te trekken die ik, zodra ze te dichtbij kwamen en er de kans bestond dat ik werd gekwetst, even snel weer kon wegduwen. Dan zei ik tegen mezelf dat ik me nu op mijn bedrijf moest focussen en deed ik een beetje naar zodat hij er vandoor ging. Immers, als hij die keuze maakt, kon ik er niet op terugkomen. Wat ik eigenlijk nodig had was iemand die me steeds liet zien dat hij nergens naartoe zou gaan, ook niet als ik hem even wegduwde. Dat hij me leuk vond zoals ik was, mét angsten. Tijdens de eerste (angst)ruzies was hij in paniek geraakt en boos weggegaan als ik hem daartoe had aangestuurd. Later legde ik hem uit dat ik gewoon zo bang was om gekwetst te worden dat ik dat deed, maar eigenlijk liefde nodig had. Vervolgens deelde hij ook zijn kwetsbaarheden met mij, en hadden we een supergoed, diepgaand gesprek.”
Stap 3.
Evalueer strubbelingen. Waarom reageerde je zo? Wat had je nodig op dat moment? Wat had je partner nodig gehad? Waarom reageerde hij/zij zo? Vaak zit er een veel diepere laag onder onze oppervlakkige opmerkingen dan we denken. Daarnaast zul je veelal partners aantrekken met eenzelfde soort liefdesangst. Wees compassievol.
“Op een avond was ik uitgebarsten in tranen omdat ik me had beseft dat ik hem écht leuk begon te vinden. Ik maakte ruzie en was niet voor rede vatbaar: hij moest gaan. Hij pakte me zachtjes vast en zei: ‘Ik ga nergens heen, maar ik kan je wel de ruimte geven nu, als dat echt is wat je wilt.’
Hij had z’n eigen kwetsbare stukken even opzijgezet en zachtheid gegeven. Het opende mijn ogen en ik nam me voor dit de volgende keer bij hem te doen. Hij is gebleven die avond.”
Stap 4.
De lastigste: herken je angstreacties in het moment en zeg stop tegen jezelf. Spreek het uit, draai het om, lach erom. “Deze doorbraak had ik pas voor het eerst toen we zo’n vijf maanden samen waren. Alleen mijn close friends wisten dit, overigens. Want wat als het niks zou worden?
In een boosheidsreactie over iets stoms zag ik in zijn ogen dat ik hem kwetste met mijn woorden. Ik stopte met praten en zei: “Ik ben stom bezig, niet?” Hij zei niks en ik zei dat het me speet. Ik knuffelde hem en hij ontving me met open armen. Daarna hebben we samen heel hard gelachen.
Achteraf was ik zo trots op mezelf. Ik had voor het eerst mijn angst herkend en deze omgedraaid. Ik had gewonnen!”
Jij denkt nog dat je eerst ‘af’ moet zijn voordat je in een nieuwe relatie kunt stappen of voordat je ‘de volgende stap kunt nemen’?
Newsflash: dat hoeft niet. Niemand is af, je partner ook niet. Je mag samen verder groeien: het is niet voor niets dat je nu bij elkaar bent. Misschien is dat maar voor een tijdje, omdat je iets van elkaar te leren hebt. Weet dan ook dat het oké is om ervoor te kiezen op te stappen als het toch niet blijkt te werken. Je onderbuik weet het antwoord; ga maar mediteren.
Overall: Zachtheid is wel echt het keyword. Want onder elk verdriet, elke boosheid of snerende opmerking zit een (oud) pijntje dat zachtheid en liefde nodig heeft. Niet alleen in partnerrelaties trouwens: bij iedereen. Van nature zijn we goed, maar soms worden we hard gemaakt door pijn en negatieve overtuigingen. Heb meelij met hen die vervelend tegen je doen, het heeft meestal helemaal niks met jou te maken: je bent alleen een trigger.
Hoe ga jij om met je bindingsangst? Laat het ons weten!
En kom je er echt niet uit, kom dan eens langs voor een één-op-één-sessie.