Ik had nooit gedacht dat het mij zou overkomen: chronisch ziek worden. In 2005 vond ik een tekenbeet in mijn borst. Zijn hoofd was in mijn lichaam blijven zitten. De huisarts zei dat ik mij geen zorgen hoefde te maken en dat deed ik dus ook niet. Had ik toen maar geweten wat ik nu weet…
Zo begon ik als 18-jarige aan een nieuwe studie: de rockacademie in Tilburg. Zangeres, dat wilde ik worden! Maar na een maand begon ik klachten te krijgen, een verkoudheid en keelontsteking, maar helaas gingen deze klachten niet meer over. Ik werd zieker en zieker en voelde de grond onder mij weg zakken. Ik ging door en door, want ja, opgeven is toch geen optie? Maandenlang dwaalde ik doodziek op school en uiteindelijk kon nog maar 4 uur naar school, naar 3 uur, naar 2, naar 1.
Ik kon niks meer
Niks meer, ik kon opeens niks meer en ik werd bang. Geluiden en licht kon ik niet meer aan. De huisarts wist niet wat ik had en vanaf dat moment voelde ik mij eenzaam in mijn lichaam. Ik wist niet wat er met mij aan de hand was. Soms kon ik dagen niet lopen. Ik sloot me op in mijn kamer en kwam nauwelijks meer buiten. Ik ben veel verloren in die tijd: mijn studie, vrienden en het belangrijkste: mijn vrijheid. En als je je veiligheid en je vrijheid verliest, voel je je verloren en depressief. De jaren daarna heb ik tientallen artsen af gelopen en uiteindelijk ben ik erachter gekomen dat ik de ziekte van Lyme heb. Als ik dat van het begin had geweten, was het nooit chronisch geworden. Ik heb de afgelopen jaren veel pijn gehad, waarbij ik dacht dat ik echt niet meer verder kon. Als ik wakker werd had ik overal pijn. Mijn huid scheurde constant overal open. Soms duurde de pijn wekenlang en sliep ik nauwelijks. Was dit mijn leven en waarom maak ik dit mee? Ik besloot me wat meer te gaan begeven in het alternatieve circuit. Ook hier veel artsen gezien en ik heb veel behandelingen doorlopen, waaronder 38 weken antibiotica. Alle artsen hebben mij wat goeds gegeven, maar niks blijvends. Telkens viel ik terug. Ook nu val ik nog steeds terug, maar ik heb het door de 13 jaar heen dat ik ziek ben, steeds wat beter onder de knie. Goede slaap, dieet en vooral de darmen aanpakken, want daar zitten in mijn geval de antwoorden. Op sommige momenten voel ik mij zelfs weer vrij.
Op zoek naar rust
Ik heb zoveel geleerd van het jarenlang ziek zijn. Dat ik dankbaar ben als ik geen pijn heb en om in het NU te leven. Dankbaar zijn voor de kleine dingen: een mooi gesprek, een lekkere kop thee en de natuur. Vroeger streefde ik naar hogerop komen op de ladder; dat is helemaal verdwenen. Ik wandel nu veel in de natuur en dat geeft mij rust. Ik heb geleerd dat je je slecht, somber en boos MAG voelen en dat alle gevoelens welkom zijn. Als ik mij slecht voel, ga ik altijd terug naar de ademhaling en dat zet mij terug in het nu. Ik verbind mij nu veel beter met mensen en ik denk dat verbinding iets is waar we allemaal naar op zoek zijn. We willen gehoord en begrepen worden. Maar op de eerste plaats is het belangrijkste: je gezondheid en daarbij je veilig voelen en je vrijheid hebben. Ik kan niet alles wat ik zou willen, maar ik voel me op sommige moment weer vrij en dat is waar het mij om draait!
Heb je zelf iets soortgelijks meegemaakt en/of wil je graag in gesprek met Shannon, stuur dan hieronder een berichtje voor haar zodat ze zelf contact kan opnemen. Mag jouw persoonlijke verhaal ook een podium krijgen? Neem contact met ons op via info@holyshit.nl